Honorowi i zasłużeni

Miasto Olesno przyznaje tytuły "Honorowego Obywatela Miasta" oraz medale "Zasłużonego dla Ziemi Oleskiej", które przeznaczone są dla osób o szczególnych zasługach dla promocji oleskiej ziemi.

Miasto Olesno przyznało 5 tytułów "Honorowy Obywatel Miasta". Są to osoby w szczególny sposób zasłużone dla miasta i z im związane, będące jego ambasadorami niezależnie od miejsca swojego zamieszkania.

W latach poprzednich ten honorowy tytuł otrzymali: Bernhard Jagoda, Wolfgang Weidel, Gerhard Kuss i prof. Franciszek Kokot. W 2001 roku 5 honorowym obywatelem Olesna został Ilkka Liukas - Fin, były dyrektor Firmy Oras Olesno.

Również w 2001 roku Rada Miejska w Oleśnie podjęła uchwałę na mocy której z okazji "Dni Olesna" przyznawana będzie "Róża Olesna" - złoty pierścień z wygrawerowaną różą. Jest to ukłon Oleśnian w stronę przedsiębiorczych, czy nie stroniących od prac społecznych na różnym polu mieszkańców Olesna.

W roku 2003 honorowym obywatelem miasta został Jerzy Mierzwa (wieloletni instruktor tańca towarzyskiego).

W roku 2007 tytuł "Honorowego Obywatela Miasta Olesna" nadano Księdzu Prałatowi Zbigniewowi Donarskiemu (w latach 1983 – 2007 – Proboszcz Parafii pw. Bożego Ciała w Oleśnie).

W 2012 roku "Honorowego Obywatela Miasta Olesna" nadano Pani Erice Hahnwald - Zastępcy Burmistrza Arnsberga miasta partnerskiego Olesna. Dzięki Jej ogromnemu zaangażowaniu przez 20 lat zrealizowano wspólnie wiele inicjatyw partnerskich, a nasze partnerstwo sprawdziło się na wielu płaszczyznach np.: wymiany uczniowskie, kulturalne, samorządowe i obywatelskie.

Zasłużeni dla Ziemi Oleskiej

Medale "Zasłużony dla Ziemi Oleskiej" przeznaczone są dla osób o szczególnych zasługach dla promocji oleskiej ziemi.

Po raz pierwszy w historii przyznane zostały na uroczystej sesji Rady Miejskiej w Oleśnie w dniu 26 lipca 2008 r., podczas oficjalnego otwarcia Jubileuszu VIII-wieków Olesna przez Burmistrza Olesna Sylwestra Lewickiego. Od tamtej pory Burmistrz Olesna corocznie przyznaje honorowe odznaki najbardziej zasłużonym dla ziemi oleskiej osobom.

Dotychczas otrzymali je:

Adelheid Glauer
Jest autorką szeregu bardzo cennych publikacji książkowych, a także wielu artykułów prasowych o tematyce historycznej dotyczącej Olesna.
Współautorka dwóch kolejnych wydań obszernego, bogato ilustrowanego albumu pt. "Olesno Górny Śląsk na starych widokówkach i fotografiach 1897 - 1945". Dr Adelheid Glauer jest ponadto współautorką kilku wydań książkowych o historii szkolnictwa w Oleśnie objętych serią "Wyższe szkolnictwo w powiecie Olesno".
Prace te przedstawiają historię oleskiego Liceum Ogólnokształcącego. W mnogości książek należy także wymienić dwa tomy historyczne pod tytułem "Z Ziemi Oleskiej", które zawierają imponujący zestaw publikacji o Oleśnie i powiecie, zawartych w różnych periodykach. Do niewątpliwych zasług należy także szereg inicjatyw mających na celu poprawę stanu zabytków Olesna.
Józef Kozioł
Związany jest z Olesnem od 1974r., kiedy to objął stanowisko Dyrektora Powiatowego Domu Kultury. Był jednym z inicjatorów powstania w Oleśnie w 1982 roku Państwowej Szkoły Muzycznej, której był dyrektorem do roku 2002.To dzięki niemu rozwinął się ruch muzyczny w naszym mieście i całym powiecie oleskim. Prowadził orkiestry dęte w Oleśnie i Radłowie. Dyrygował chórem Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Niemców w Oleśnie. Był pomysłodawcą corocznych Koncertów Kolęd i Koncertu "Gorących Serc", które na stałe weszły do kalendarza imprez kulturalnych w naszym mieście.
Po przejściu na emeryturę Józef Kozioł dał się poznać jako dyrygent orkiestry strażackiej i organizator przeglądów orkiestr. Prawie każdy z absolwentów uczestniczy w amatorskim ruchu artystycznym, wielu pokończyło wyższe studia muzyczne, niektórzy grają w znanych orkiestrach symfonicznych. Uczniowie kształcą się na różnych instrumentach: skrzypcach, trąbce, klarnecie, fortepianie, akordeonie, gitarze i innych, mają zajęcia z rytmiki.
Bernard Smolarek
Jest jedną z głównych postaci sceny politycznej i samorządowej gminy Olesno oraz liderem mniejszości niemieckiej na Opolszczyźnie. Był inicjatorem powstania i budowy szkoły dwujęzycznej w Oleśnie. Między innymi dzięki jego uporowi i wierze koncepcję tę udało się doprowadzić do końca.Od 1989 do 1998r. Bernard Smolarek był Przewodniczącym Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Niemców Województwa Częstochowskiego. W roku 1998 zdecydowaną większością głosów wybrano go Przewodniczącym TSKN Powiatów Olesno, Lubliniec, Kłobuck i Tarnowskie Góry. Odwaga, wiara w celowość raz podjętych działań, upór, życzliwość i zrównoważony charakter utwierdzają jego autorytet wśród wszystkich mieszkańców miasta i gminy Olesno. Nieobce jest mu zaangażowanie w życie samorządu gminnego. W latach 1994-1998 był radnym Rady Miejskiej w Oleśnie.
Wchodził w skład Zarządu Miejskiego i Komisji Oświaty i Kultury. Od roku 1998 radny Rady Powiatu w Oleśnie, członek Zarządu Rady Powiatu, członek Komisji Oświaty i Komisji Zdrowia. Pan Smolarek czynnie działa w strukturach Towarzystwa Dobroczynnego Niemców na Śląsku Opolskim, które niesie pomoc rodzinom żyjącym poniżej minimum socjalnego. Jest członkiem Rady Nadzorczej Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Oleśnie, członkiem Towarzystwa Pomocy Szpitalowi w Oleśnie oraz Towarzystwa działającego na rzecz budowy hospicjum w Oleśnie.
Wszędzie jest ceniony za zdrowe, gospodarskie spojrzenie, wyważone poglądy i chęć działania na rzecz lokalnej społeczności.
Eustachy Szpor
Eustachy Szpor urodził się 11.04.1940 r. w Rzemiędzicach. Wychowywał się w domu z silnymi tradycjami patriotycznymi, za co jego rodzina była nękana i prześladowana, na ojcu ciążył wyrok śmierci. Szkołę podstawową ukończył w Oleśnie w 1953 r. Potem w rodzinnym Krakowie szkołę budowlaną w 1957 r. Studiów na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gliwickiej nie udało mu się skończyć.
Pracę zawodową rozpoczął w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach jako nauczyciel zawodu. Po służbie wojskowej, w Oleśnie podejmuje pracę w komórce inwestycyjnej Powiatowej Rady Narodowej, następnie w Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego. Jednocześnie daje się poznać jako przyjaciel i wychowawca młodzieży. W 1965r. rozpoczął działalność jako instruktor ZHP prowadząc żeglarską drużynę wodniacką (do 1981 r.). Posiada patent sternika morskiego. Organizuje rejsy dla młodzieży, także morskie, wraz z młodzieżą buduje w Domu Harcerza żaglówki. Bakcylem żeglarskim zaraziło się od niego wielu Oleśnian. Od 1964r. działa w PTTK, zdobywając uprawnienia przewodnika turystyki górskiej. Do dziś jest wziętym przewodnikiem po polskich górach i jaskiniach. Dzieci: Agnieszka, Krystyna i Tomek po ojcu "Solidarność".
Po reformie administracyjnej i wcieleniu Ziemi Oleskiej do województwa częstochowskiego aktywnie działa na rzecz powrotu Olesna do Opolszczyzny. Na początku lat 90-tych był również współorganizatorem Komitetu Obywatelskiego na terenie Olesna.
Ewa Cichoń
Rdzenna mieszkanka Olesna, historyk z wykształcenia i pasji. Pracuje w Zespole Szkół Dwujęzycznych w Oleśnie jako nauczyciel. Jej społeczna działalność to profesjonalna popularyzacja historii Olesna oraz Opolszczyzny. Jest autorką scenariusza wystawy dotyczącej historii miasta pt. "Dzieje miasta Olesna" eksponowanej w Oleskim Muzeum Regionalnym.
Wystawa chętnie oglądana jest przez turystów odwiedzających miasto jak i jego stałych mieszkańców, o czym świadczą wpisy w księdze gości. Nowatorskim podejściem do tematu oraz bogactwem zgromadzonych na wystawie informacji potrafi zainteresować młodzież historią nie tylko w ramach zajęć szkolnych, ale także podczas wizyt muzealnych. Oprócz tego jest współautorką wystaw "Jak u oleskich starzyków bywało", "Oleskie jubileusze" i "Oleśnianie u Jana Pawła II", które także w znaczny sposób rozszerzają ofertę Oleskiego Muzeum.
W lipcu tego roku ukazała się książka pt. "Olesno - róża wśród lasów" z pełnym swady i historycznej rzetelności tekstem o dziejach miasta jej współautorstwa. Pozycja ta stała się "lokalnym hitem". Jest to jedna z wielu tak profesjonalnie, a zarazem przystępnie, napisanych książek o mieście. Promuje historię lokalną również jako autorka tekstów historycznych w folderach wydawanych przez Urząd Miejski.
Społecznie już od wielu lat pełni funkcję przewodnika po mieście dla grup turystycznych z kraju i z zagranicy oraz dla młodzieży szkolnej. Od niedawna zapoznaje chętnych z dziejami oleskich cmentarzy - komunalnego i żydowskiego. Jako nauczyciel historii podkreśla duże znaczenie edukacji regionalnej. Jest współautorką dwóch projektów "Perła Opolszczyzny" oraz "Byli tu przed nami". Chętnie angażuje się w pojednanie i współistnienie kultur organizując w Oleśnie "Dni Judaizmu" oraz współorganizując projekt "Kryształowe Okna", współpracując przy tym z Forum Kultur w Poznaniu.
Publikuje w lokalnej prasie artykuły przedstawiające ciekawe momenty historii naszego miasta. Trudno sobie bez niej wyobrazić życie kulturalne miasta. Jest ona bez wątpienia jego dobrym duchem, a jej praca jest społeczna.
Irena Schudy
Posiada wykształcenie wyższe z zakresu matematyki i germanistyki. Jest bardzo dobrym nauczycielem i wychowawcą. Cieszy się wśród uczniów, rodziców i współpracowników dużym autorytetem. Jest bardzo sumienna i odpowiedzialna. Swoje wykształcenie dwujęzyczne wykorzystuje w pracy nie tylko zawodowej, ale i w pracy na rzecz środowiska lokalnego i regionalnego.
Jest także współautorem koncepcji edukacyjnej szkoły, w której pracuje. Od wielu lat zajmuje się organizowaniem kontaktów międzynarodowych pomiędzy Zespołem Szkół Dwujęzycznych a szkołami partnerskimi w Niemczech. W ramach tej współpracy odbywają się spotkania uczniów i rodziców z ich zagranicznymi partnerami.
Jest także zaangażowana w wiele różnorodnych imprez o charakterze międzynarodowym, np.: sportowych, kulturalnych, wymianie młodzieży między Naszym Miastem a miastami partnerskimi w Niemczech i na Węgrzech. Cieszy się dużym autorytetem i szacunkiem w naszym środowisku.
Waldemar Klinger
Urodził się w 9 lipca 1960 r. w Oleśnie. Kiedy był w trzeciej klasie szkoły podstawowej zmarł mu ojciec i utrzymaniem rodziny zajęła się matka. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Oleśnie i po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. 22 czerwca 1985 r. przyjął święcenia kapłańskie w Opolu z rąk ks. biskupa Jana Wieczorka.
Po święceniach był kolejno wikariuszem w parafiach Chrystusa Króla w Gliwicach, pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zabrzu Rokitnicy, Przemienienia Pańskiego w Opolu. W dniu 29 sierpnia 1992 roku został proboszczem parafii pw. Ducha Świętego w Winowie.
Od 15 kwietnia 2000 r. jest dyrektorem Wydawnictwa św. Krzyża w Opolu. W 2006 r. został odznaczony tytułem dziekana honorowego, a w 2008 roku radcy duchownego. 30 czerwca 2005 roku obronił na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego pracę doktorską z historii Kościoła pt. "Studia do historii parafii Olesno, duchowieństwo, duszpasterstwo i obiekty sakralne". Historia, zwłaszcza regionalna dotycząca Olesna, jest jego największą pasją, czego wyrazem jest wsparcie merytoryczne wielu oleskich przedsięwzięć kulturalnych.
W swoich publikacjach sławi bezpośredni piękno naszej Ziemi Oleskiej. Zyskał sobie sympatię społeczeństwa dzięki propagowaniu pozytywnych wzorców i wartości oraz otwartości.
Kazimierz Konieczko
Ur. w 1944 r., radny gminy czwartą kadencję, obecnie wiceprzewodniczący Rady Miejskiej w Oleśnie, aktywny członek Komisji Polityki Społecznej Rady, wieloletni nauczyciel. Otrzymał odznakę honorową "Za zasługi dla woj. Opolskiego". Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi.
Za swą pracę dydaktyczno-wychowawczą otrzymywał nagrody dyrektora szkoły oraz nagrody Kuratora Oświaty, był współtwórcą warsztatów szkolnych w Zespole Szkół Zawodowych. Przygotowywał młodzież do współzawodnictwa warsztatowego, w którym miała ona osiągnięcia na szczeblu wojewódzkim.
Organizował dla młodzieży obozy wędrowne, a w szkole rozwijał zainteresowania młodzieży turystyką. Dzięki niespożytej energii, pracowitości i konsekwencji zyskał sobie sympatię ludzi. W środowisku jest człowiekiem szanowanym i cenionym. Jego zaangażowanie i wrażliwość spowodowały, iż doskonale zna problem naszej Gminy, a przejawia się to we wszystkich działaniach jakie podejmuje dla dobra mieszkańców. Jest to człowiek wrażliwy na krzywdę ludzką, spieszący z pomocą potrzebującym, ceniący sobie bardzo kontakt z wyborcami. Cieszy się także dużym autorytetem, czego dowodem jest jego wybór na radnego aż tylu kadencji.
Jan Piech
Rodowity oleśnianin, emerytowany mistrz fryzjerski, znany jest wszystkim w mieście jak i poza nim, a wielu byłych mieszkańców, odwiedzając Olesno, nie omieszkało skorzystać z jego usług. W każdej wolnej chwili oddaje się swojemu hobby czyli numizmatyce.
W związku z tym zamiłowaniem w latach 70-tych wstąpił do Polskiego Towarzystwa Archeologicznego i Numizmatycznego. Nieco później, niż kolekcjonowanie monet, przyszła pasja gromadzenia pamiątek związanych z Olesnem, regionem i Śląskiem. Posiada pełny zbiór powojennych wydawnictw dotyczących Ziemi Oleskiej, często unikatowych.
Spory zbiór pamiątek w jego kolekcji, związanych tematycznie z Olesnem, osiągnął dzięki uporowi. Wielokrotnie zabierał głos pisząc o swoich odkryciach do prasy lokalnej od "Telegrafu" poczynając poprzez "Schlesisches Wochenblatt" czy "Rosenberger Kreisblatt". Niektóre z jego publikacji przedrukowywała prasa niemiecka.
Jako miłośnik miasta oraz lokalny numizmatyk przyczynił się również do powstania oleskich dukatów. Został wyróżniony Nagrodą Marszałka Województwa Opolskiego za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury.
Bernard Kus
Urodzony 20 kwietnia 1934 roku w Gliwicach jest dzisiaj emerytowanym rolnikiem. W latach 1972- 1984 był posłem na sejm z ramienia ZSL-u. Następnie w latach 1997-1998 został powołany na stanowisko Wójta Gminy Radłów. Pełnił też wiele innych funkcji m.in. Przewodniczącego Rady Gminy w Radłowie, Przewodniczącego Rady Powiatu w Oleśnie, a także funkcję Radnego Rady Powiatu w Oleśnie.
Jest aktywnym działaczem społecznym, który od dawna interesuje się losami naszego regionu. Z pasją popularyzuje i upowszechnia w społeczności gminy i powiatu posiadane wiadomości historyczne, które nieustannie poszerza. Poprzez swoje działania, m.in. inicjowanie cyklicznych spotkań miłośników historii w Gminie Radłów, ocalił od zapomnienia istotny fragment dziedzictwa kulturowego Ziemi Oleskiej. Znaczne osiągnięcia, rozległe zainteresowania Pana Bernarda Kusa, a także jego nietuzinkowa pasja odkrywcy, sprawiły, że cieszy się ogromną sympatią i zaufaniem społecznym. Jego, zawsze wyważone i mądre wypowiedzi, powodują, że stanowi ogromny autorytet wśród miejscowej społeczności.
Ewa Bebłot
W 2001 roku była współtwórczynią 26. Drużyny Harcerskiej przy Domu Harcerza w Oleśnie, która po roku harcowania niestety się rozpadła. Jednak iskra harcerska wciąż się tliła i w 2007 roku dzięki niej już na dobre harcerze zagościli w Oleśnie.
Od 2010 roku istnieje w Oleśnie III szczep Feniks, którego jest komendantką. W szczepie działają aż 3 drużyny:
- 26. Drużyna Harcerska "Sokoły" przy Domu Harcerza w Oleśnie
- 16. Drużyna Starszoharcerska "Incognito"
- 11. Drużyna Nieprzetartego Szlaku "Zaczarowani"
oraz jedna gromada zuchowa:
- 6. Gromada Zuchowa "Tropiciele Marzeń". Organizuje biwaki, zimowiska, piesze rajdy i wyjazdy na obozy harcerskie. Trudno sobie bez niej wyobrazić istnienie harcerzy w Oleśnie. Jest ona bez wątpienia ich dobrym duchem, a jej praca jest społeczna. W dzisiejszych czasach, kiedy oferta spędzania czasu wolnego dla młodzieży jest tak bogata - szczególnie doceniana jest umiejętność zrzeszenia młodych ludzi przy tradycji, które harcerstwo niewątpliwie posiada. Należy podkreślić, że jej działania znalazły uznanie na szczeblu centralnym ZHP, bo gdy dziś znikają organizacje wymagające zaangażowania jak i młodzieży tak i animatorów, jej udało się wskrzesić szczep w Oleśnie.
Pracuje również w Zespole Szkół Zawodowych w Oleśnie jako nauczyciel. Jej społeczna działalność to także działalność szkolna: to prowadzenie od 2006 roku Klubu Ośmiu Fundacji „Świat na TAK"- wspólnego miejsca dla ludzi o dobrych sercach, mądrych pomysłach i pragnieniu niesienia pomocy. Głównym celem prowadzonego przez nią klubu, który skupia ok. 10 wolontariuszy - młodych ludzi podejmujących bezinteresowną służbę na rzecz innych jest: pomoc rówieśnikom w trudnych sytuacjach, wpieranie ciekawych inicjatyw młodzieży, promowanie życia bez uzależnień, wyszukiwanie autorytetów i pomoc w rozwijaniu zainteresowań młodzieży, pomoc osobom niepełnosprawnym, chorym, samotnym, działania na rzecz środowiska naturalnego. Prowadzony przez nią klub współpracuje z Domem Dziecka w Sowczycach.
Łucja Duda
Urodzona w Oleśnie i wierna miastu. Wykształcenie średnie ekonomiczne. 42 lata aktywna zawodowo w Oleśnie: - w latach 1954-1955 w Spółdzielni Inwalidów - w latach 1955-1965 w Państwowym Ośrodku Maszynowym - w latach 1965-1978 w Przedsiębiorstwo Budownictwa Rolniczego - w latach 1978-1990 była zastępcą prezesa ds. administracyjno-handlowych w Spółdzielni Inwalidów.
Od 1990 jest na emeryturze. Nadal pozostaje jednak aktywna.
Od 1997 roku do 2001 roku była kierowniczką OHP Opole.
W latach 1996-2006 była Radną Rady Miejskiej w Oleśnie.
11 lat przewodniczyła Chórowi DFK w Oleśnie.
Od 8 lat do dnia dzisiejszego jest członkinią Zarządu DFK w Oleśnie.
Jest także przewodniczącą Stowarzyszenia Kobiet Śląskich i członkiem Zarządu Wojewódzkiego Kół. W roku 2009 była organizatorką niezwykle udanej prezentacji Stołów Wielkanocnych w Miejskim Domu Kultury w Oleśnie.
Tak bogate życie zawodowe i społeczne jest dowodem na jej niezwykłą aktywność i niespożytą energię. Jest osobą życzliwą i otwartą na potrzeby innych. Cieszy się dużym szacunkiem w otoczeniu.
W 2009 roku wyróżniona odznaczeniem „Zasłużony dla Mniejszości Niemieckiej". Otrzymała także Brązowy Krzyż Zasługi „Zasłużony dla Województwa Opolskiego". Jest osobą rodzinną - matką dwójki dzieci i babcią czwórki wnucząt.
Ernest Hober
Urodzony oleśnianin. W latach osiemdziesiątych działacz w Polskim Towarzystwie Turystyczno- Krajoznawczym. Organizator wielu wypraw w polskie i czeskie góry, organizator pierwszej oleskiej wyprawy w Himalaje. Prezes Zakładowego Koła PTTK przy zakładzie Armatura Olesno.
W latach 1981-1987 prowadził młodzieżowy zespół kościelny przy oleskiej parafii. W roku 1981 był współzałożycielem zespołu muzycznego Zodiak, który działał do roku 1990.
Zawodnik oleskiego klubu piłkarskiego. W tej chwili działacz Oleskiego Klubu Sportowego, którego jest sekretarzem. Prowadzi stronę internetową klubu oraz pełni rolę spikera podczas wielu rozgrywek. Jest też członkiem Zarządu Opolskiego Związku Piłki Nożnej.
Od 20 lat jest animatorem życia kulturalnego naszego miasta, gdzie od tylu właśnie lat jest Dyrektorem Miejskiego Domu Kultury. Organizuje i współorganizuje większość imprez miejskich, wiele z nich o randze wojewódzkiej, a nawet krajowej: Reggae Majówka, Przegląd Piosenki Poetyckiej, Rewia Orkiestr Tanecznych, Festiwal Teatrów Dziecięcych, Dni Olesna.
Zasiada w jury wielu konkursów i przeglądów. Jest osobą o niespotykanym poczuciu humoru, która łatwo nawiązuje kontakty z ludźmi. Ceniony i lubiany przez młodzież. Osoba, na której można polegać. Zaangażowany w życie kulturalne miasta, któremu poświęca także wiele prywatnego czasu.
Kreuje kulturalną wizytówkę Olesna.
Firma MULTI-HEKK
Odznaczenia otrzymali panowie Krzysztof Kasprzyk, Krzysztof Respondek i Arkadiusz Blukacz. Firma działająca od 1990 roku, która powstała w znacznym stopniu z inspiracji seniora rodu pana Huberta Kasprzyka, który za swą długoletnią działalność został w 2008 roku nagrodzony Różą Olesna. Jest jedną z najbardziej dynamicznie działających firm w regionie. Laureat Geparda Biznesu 2009 w grupie dużych firm w województwie opolskim. To deweloper, który dużo buduje w aglomeracji warszawskiej. m.in. w Piasecznie (osiedla Plaza I i Plaza II, Elektra, Julianka). Od tego roku zaczyna budowę mieszkań w Oleśnie.
Firma tworzy miejsca pracy i jest innowatorem wielu pomysłów, które niewątpliwie przyczyniły się do rozwoju naszej gminy, ale również promuje nasz region w skali całego kraju. Sponsor sztucznego lodowiska oraz ścieżki rowerowej Olesno-Boroszów, bezpośrednio wpływa na rozwój infrastruktury w regionie. Firma nie szczędzi środków na wspieranie lokalnych przedsięwzięć.
Tadeusz Rutko
Aktywny działacz społeczny, cieszący się wielkim autorytetem wśród mieszkańców Gminy Olesno. Jako strażak zawodowy przez 28 lat kierował wieloma akcjami ratowniczo-gaśniczymi. Do ważniejszych należą duże pożary lasów, w tym pożar w Kamińsku. Od 1992 roku do przejścia na emeryturę w 1998 roku był dowódcą Jednostki Ratowniczo- Gaśniczej.
Od 1986 roku do 2012 społecznie pełnił funkcję Komendanta Gminnego Ochotniczych Straży Pożarnych w Gminie Olesno, w której funkcjonuje 16 jednostek OSP.
Jest organizatorem działań prewencyjnych oraz operacyjno-bojowych. Od wielu lat organizuje i szkoli młodzieżowe drużyny pożarnicze. Dowodem na osiągnięcia w poziomie ich wyszkolenia są wysokie lokaty drużyn podczas zawodów na szczeblu gminnym i powiatowym oraz udział w zawodach międzynarodowych w kraju i za granicą.
Od wielu lat przygotowuje młodzież szkolną do turniejów wiedzy pożarniczej oraz aktywnie uczestniczy w pracach organizacyjnych turniejów.
Zaangażowany społecznie w życie ogrodów działkowych w Oleśnie. Od 2000 roku jest prezesem Rodzinnych Ogrodów Działkowych „Relaks". Dba w szczególności o estetykę i rozwój infrastruktury ogrodów. Jest inicjatorem wielu przedsięwzięć, które służą bezpośrednio społeczności oleskich działkowców.
Od 2007 roku jest członkiem Krajowej Rady Polskiego Związku Działkowców, a od roku 2010 członkiem Prezydium Okręgowego Zarządu Opolskiego Polskiego Związku Działkowców.
Promuje nasze miasto biorąc udział i wygrywając konkursy wojewódzkie na najpiękniejsze ogrody działkowe. W zeszłym roku jego ogród działkowy zdobył I miejsce w województwie opolskim.
Sylwester Kuzaj
Urodzony 31 grudnia 1939 roku w Wojciechowie, gdzie się wychował i zdobył zawód piekarza. Założył rodzinę, ma czwórkę dzieci. Jest osobą znaną, szanowaną, lubianą i przedsiębiorczą.
Najpierw pracował w piekarni w Radłowie, następnie wybudował piekarnię w Wojciechowie i dał zatrudnienie innym. Od wielu lat daje nam wszystkim to, co jest w życiu bardzo ważne- smak chleba. Obecnie piekarnia została rozbudowana i oprócz chleba wypiekane są w niej różne ciasta. Często nieodpłatnie wspomaga ludzi potrzebujących. Często jego wypieki są formą sponsoringu i obecne są na różnego rodzaju imprezach oraz spotkaniach mieszkańców w Gminie Olesno.
Jest aktywnym członkiem Rady Sołeckiej i zawsze aktywnie bierze udział w różnego rodzaju pracach społecznych. Na jego posesji postawiony jest pomnik św. Wojciecha, gdzie dba on jego czystość i wystrój. Kolejna kadencję jest też członkiem Rady Parafialnej.
Jest też społecznym opiekunem kościoła św. Anny. Wykonuje wszystkie prace przy kościele społecznie i z wielkim zaangażowaniem. Był pomysłodawcą i budowniczym kaplicy na placu przy kościele św. Anny, na której znajdują się nazwiska poległych w czasie II Wojny Światowej mieszkańców Wojciechowa.
Ma dobry kontakt z mieszkańcami wioski i bierze czynny udział w życiu Wojciechowa. Dziś jest już na emeryturze, a swoje doświadczenie przekazał synowi, który kontynuuje rodzinne tradycje, co jest w dzisiejszych czasach niezwykle cenne.
Edeltrauda Zug
Od urodzenia czyli od 1957r. jest mieszkanką Wojciechowa. Tutaj też założyła rodzinę, ma dwoje dzieci Jolę i Rafała, a obecnie jest szczęśliwą babcią Dawida i Filipa. Po ukończeniu szkoły o kierunku technicznym, rozpoczęła pracę w Zakładach Zbożowo -Młynarskich w Oleśnie. Obecnie pełni funkcję Naczelnika Urzędu Pocztowego. Na poczcie pracuje już 30 lat.
Jest osobą otwartą, komunikatywną pracowitą, zna problemy swojej wsi i naszej Gminy. Wśród mieszkańców jest szanowana i ceniona za prace na rzecz mieszkańców i dla dobra społeczności lokalnej, czego dowodem jest to, iż obecnie pełni już drugą kadencję funkcję Sołtysa. Po raz kolejny jest Radną Rady Miejskiej.
W okresie pełnienia tych funkcji doprowadziła do powstania Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Wsi "Św. Wojciecha", strony internetowej Wojciechowa, Zespołu Caritas, drużyny piłki nożnej Kobiet Babski Klub Sportowy.
Z Jej inicjatywy, wspólnie z mieszkańcami urządzono plac rekreacyjno - sportowy, gdzie można zdrowo i wesoło spędzać czas.
Potrafi zintegrować mieszkańców poprzez organizowanie festynów, rajdów rowerowych, dożynek i wigilii. Promuje wioskę Wojciechów w prasie, radiu, uczestniczy w konkursach, gdzie przedstawia swoją oraz wspólną pracę mieszkańców na rzecz rozwoju wsi. Jest osobą powszechnie lubianą, komunikatywną, otwartą na problemy mieszkańców. Jej zaangażowanie na rzecz społeczności wsi Wojciechów budzi powszechny szacunek i podziw. Jej hobby to jazda na rowerze i czytanie książek.
Jadwiga Sokołowska
Jest bardzo dobrym nauczycielem, posiada wielki autorytet wśród młodzieży i nauczycieli. Od początku swojej pracy zawodowej zajmuje stanowisko nauczyciela geografii, uczy również informatyki. Wyróżnia się znaczącym dorobkiem w pracy dydaktycznej i wychowawczej. Posiada niezwykłe predyspozycje i umiejętności pedagogiczne, perfekcyjnie przygotowuje się do wykonywania zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych. W sposób nowatorski przekazuje swoją fachową wiedzę i umiejętności młodzieży szkolnej. Ciągle podnosi swoje kwalifikacje zawodowe uczestnicząc w kursach, szkoleniach, warsztatach oraz konferencjach. Sprawdza się wzorowo jako wychowawca.
Osiąga wybitne wyniki w nauczaniu czego dowodem są uczniowie, którzy od 2000 r. , poprzez kolejne lata zajmują czołowe miejsca w konkursach wojewódzkich.
Podejmuje działalność innowacyjną wprowadzając nowatorskie metody nauczania i wychowania opracowując i wdrażając własne programy autorskie.
Realizuje własne programy wychowawcze. Organizuje wiele imprez, klasowych i szkolnych. Co roku organizuje wycieczki krajoznawcze i turystyczne. Współpracuje z rodzicami według opracowanego wspólnie harmonogramu. Prowadzi ich pedagogizację przybliżając tematykę ryzykownych zachowań wśród młodzieży.
Aktywnie pracuje w zespole przedmiotowym. Prowadziła szkoleniowe rady pedagogiczne. Jest autorką skryptu „Problemy demograficzne gminy Olesno", który jest bardzo przydatny w realizacji edukacji regionalnej w ramach geografii, historii i wiedzy o społeczeństwie.
Jest nauczycielką z powołania, praca w szkole z uczniami jest jej życiową pasją.
Dagmara Staniszewska
Jest animatorem życia kulturalnego. Przez kilka lat swojej pracy pedagogicznej, prowadząc teatr amatorski w Publicznym Gimnazjum nr 2 Dwujęzycznym im. Księżnej Jadwigi Śląskiej, przyczynia się do rozwoju różnych ster osobowości uczniów: intelektualnej, społecznej i artystycznej. Pomaga przez to uczniom twórczo pogłębiać wiedzę o życiu, kształtować postawy moralne, uwrażliwiać na literaturę i szeroko pojętą kulturę. Spektakle, których jest reżyserem i scenarzystą, stają się ważnymi wydarzeniami w życiu kulturalnym Olesna.
Wybierając niełatwy repertuar klasyczny, głównie Wiliama Szekspira przybliża uczniom arkana języka teatru, problemu sztuki.. Należy do tego rodzaju nauczycieli i wychowawców, którzy potrafią zaszczepić pasje literackie i artystyczne wśród młodzieży przygotowując ją do aktywnego uczestnictwa w życiu kulturalnym. Twórczo organizuje wolny czas uczniów, wykorzystując różnorodne ich zdolności: artystyczne, muzyczne, choreograficzne, plastyczne, techniczne czy organizacyjne, a poprzez swoje działania integruje młodzież do tego stopnia, że w jej spektaklach występują także absolwenci „Dwójki".
Propaguje kulturę w środowisku lokalnym poprzez profesjonalne przedstawienia teatralne, które stanowią wizytówkę kulturalną Olesna.
Wilhelm Beker
Prezes Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Oleśnie. Z zawodu technik obróbki skrawaniem - nigdy nie pracował w wyuczonym zawodzie. W mleczarni w Oleśnie pracuje od 1981 roku. Zaczynał jako instruktor BHP, później był kierownikiem produkcji, wiceprezesem, a od 1997 r. jest jej prezesem. Spółdzielnia Mleczarska skupuje 99% mleka najwyższej jakości. Od czerwca 2004 r. rozpoczęła eksport do krajów unijnych i eksportuje 66 % swoich produktów. 18.XII.2007 r. - 100 lat Oleska Mleczarnia obchodziła 100-lecie swego istnienia.
Pan Wilhelm Becker jest świetnym przedsiębiorcą. Jest także człowiekiem niezmiernie kompetentnym, otwartym i zawsze chętnym do niesienia pomocy innym. Doskonale współpracuje z innymi instytucjami. Jest osobą, która cieszy się dużym autorytetem wśród społeczności lokalnej. Zaangażowany w życie społeczne. Nie było w Oleśnie imprezy czy uroczystości bez jego udziału i wsparcia. Każdy produkt opatrzony jest miejscem pochodzenia, nie mleko lecz „mleko z Olesna", nie masło ekstra lecz „masło ekstra z Olesna", śmietanka z Olesna, „kefir z Olesna" są znane i cenione na terenie Opolszczyzny oraz wielu krajów europejskich.
To pokazuje jak możemy promować Olesno i jak wiele możemy zdziałać i jakie otwarte serce dla Olesna ma Pan Wilhelm Beker.
Korneliusz Wiatr
Kompozytor, aranżer, dyrygent, pianista, absolwent Kompozycji i aranżacji w klasie prof. Andrzeja Zubka na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach. Praca zawodowa: - asystent w Instytucie Muzyki Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, od 2003 {improwizacja fortepianowa, propedeutyka kompozycji i aranżacji, instrumentacja); - dyrektor Młodzieżowego Studium Muzyki Rozrywkowej w Oleśnie, od 2003; - nauczyciel w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia w Oleśnie, od 2001 (teoria muzyki, big-band).
Założyciel młodzieżowego big-bandu, z którym pracuje nieprzerwanie od 2001 roku. Wind Band regularnie koncertuje, zarówno w Polsce (Filharmonia Opolska, GOK w Katowicach i in.) jak i za granicą (Szkocja, Niemcy, Włochy, Węgry Ukraina). Zespół bierze udział w takich konkursach i festiwalach jak: Ogólnopolski Big-Band Festiwal w Nowym Tomyślu (2004, 2005), Ogólnopolski Festiwal Orkiestr Szkól Muzycznych w Będzinie (I miejsce w 2003 oraz 2009, ponadto wyróżnienie dla dyrygenta), Regionalny Konkurs Zespołów Kameralnych i Orkiestr w Brzegu (I miejsce w 2003), Spotkanie Muzyków Jazzowych Południowej Polski w Rudnikach (I miejsce w 2006), International Big - Band Meeting w Brilon / Niemcy (2004).Korneliusz Wiatr jako leader Wind Bandu i pianista występował wspólnie z takimi artystami, jak: Jan Ptaszyn Wróblewski, Henryk Miśkiewicz, Marek Napiórkowski, Anna Serafińska, Krzysztof Herdzin, Andrzej Jagodziński, Piotr Wojtasik, Maciej Sikała, Krzesimir Dębski, Anna Jurksztowicz, Alicja Majewska, Włodzimierz Korcz, Mietek Szczęśniak, Majka Jeżowska, Zbigniew Wodecki, Jerzy Główczewski, Bernard Maseli, Kuba Badach, Wojciech Pilichowski, Marek Raduli, Tomasz Łosowski, Andrzej Cierniewski, Gang Marcela, Zbigniew Górny i in.
Na potrzeby big-bandu stworzył szereg kompozycji i aranżacji, m.in. musical Jaś i Małgosia (2009), autorskie spektakle muzyczne: Betlejemska Dobranocka (2006), Białe Święta (2008), Zaproszenie dla ŚW. Mikołaja (2009), Fryderyk (2010), Wieczór 3 Króli (2011); ponadto jubileuszowy program Tribute To Miles z okazji 50. rocznicy nagrania milowego w historii jazzu albumu Kind of Blue Milesa Davisa (2009), a także Tribute To Duke (2010, gościnnie z Andrzejem Jagodzińskim na fortepianie). Z najnowszych utworów na orkiestrę symfoniczną wspomnieć należy Fantazje llard Way With My Prince oraz Wariacje Orkiestrowe ni. Przybieżeieli do Betlejem (prawykonanie: 17 grudnia 2010, Filharmonia Częstochowska).
Jest organizatorem i kierownik artystycznym cyklicznych imprez:
Festiwal Jazzobranie (jesień, Olesno);
Koncert Gorących Serc {wiosna, Olesno);
Festiwal Muzykujących Przedszkolaków (wiosna, Olesno);
Koncert kolęd i pastorałek (grudzień, Olesno);
Róże Olesna (lipiec).
Prowadzi również wykłady oraz prelekcje na tematy muzyczne. Propaguje muzykę również w publikacjach i podręcznikach akademickich i przewodnikach metodycznych.
Elżbieta Lesik
Emerytowana nauczycielka i pasjonatka historii, osoba o bardzo wysokich kwalifikacjach i umiejętnościach dydaktycznych. Osoba, którą cechuje szeroki zakres wiedzy historycznej. Przez ponad 4 dekady nauczycielka historii i wiedzy o społeczeństwie w Zespole Szkół Ogólnokształcących w Oleśnie.
Dzięki życzliwemu nastawieniu do ucznia i swojej wiedzy zainspirowała wielu absolwentów szkoły do poszerzania wiedzy historycznej. Wielokrotnie doceniana przez dyrekcję szkoły za odpowiedzialną pracę zawodową, przygotowanie uczniów do olimpiad różnych szczebli. W środowisku ciesząca się wielkim autorytetem. Odznaczona przez Ministra Kultury: odznaką Zasłużonego Działacza Kultury. Dwukrotnie wyróżniona przez Ministra Oświaty: nagrodą drugiego stopnia oraz „Medalem Komisji Narodowej". Posiada szereg wyróżnień i nagród za całokształt pracy zawodowej. Dzisiejsza laureatka nagrody "Zasłużony dla Ziemi Oleskiej" oznaczana była kilu krotnie przez władze samorządowe za aktywny udział w rozwoju społecznym i gospodarczym Ziemi Oleskiej. Laureatka posiada nieoceniony wkład w upowszechnianie historii i kultury w środowisku lokalnym. Wyróżniona XII Śląską Nagrodą im. Juliusza Ligonia za współredagowanie rocznika „Głos Olesna". Przez długie lata służyła merytoryczną wiedzą szerząc historię i kulturę poprzez Stowarzyszenie Miłośników Olesna. W latach 2001-2009 wielokrotnie brała udział w cyklu spotkań organizowanych przez Starostwo Powiatowe w Oleśnie pt. „Historia lokalna..." prezentując dzieje naszego regionu, życie oraz działalność zasłużonych obywateli. Dzięki swojej niezwykłej wiedzy i znajomości historii przekazywanej w bardzo obrazowy sposób sprawiała, że młode i starsze pokolenie odbierało zajęcia dydaktyczne, prelekcje, odczyty i wykłady z wielkim zainteresowaniem. Składamy Pani wyrazy podziękowania za działalność edukacyjno-pedagogiczną, życząc dalszych osiągnięć i sukcesów.
Anna Meryk
Jest nauczycielem. Pracę zawodową rozpoczęła w 1982 roku w Szkole Podstawowej w Borkach Małych, gdzie pełniła funkcję dyrektora. Od 1996 roku jest dyrektorem Szkoły Podstawowej w Borkach Wielkich. Pod czujnym okiem pani dyrektor i nauczycieli dzieci uczęszczające do szkoły zostały laureatami wielu konkursów, m.in. Wojewódzkiego Konkursu Gawędziarskiego „Śląskie Beranie" w Izbicku, Wojewódzkiego Konkursu Wiedzy o Regionie „Nasze Korzenie" w Łosiowie, Ogólnopolskiej Szkolnej Giełdy Turystycznej w Szczecinie.
Dzięki Pani dyrektor szkoła pełni nie tylko właściwą sobie funkcję placówki oświatowej, ale również kulturalnej wychodzącej naprzeciw potrzebom lokalnej społeczności.
Wykazuje się również swoją ofiarnością i bezinteresownością w licznych przedsięwzięciach z dziedziny oświaty, kultury i spraw społecznych.
Od 1991 roku pełni funkcję Przewodniczącej Parafialnego Zespołu Caritas- organizującego wiele programów charytatywnych.
Od 2009 roku sprawuje funkcję Sekretarza w Stowarzyszeniu Rozwoju Wsi Borki Wielkie. Od 2010 roku jest także członkiem Parafialnej Rady Duszpasterskiej, w ramach której wspiera się chorych i najuboższych.
Aktywnie uczestniczy w organizacji wielu spotkań i uroczystości, a część z nich odbywa się co roku m.in. :"Spotkanie ze św. Marcinem". Ma duży wkład w działanie promujące tradycję śląską. W 2000 roku utworzyła przy szkole Izbę Tradycji Śląskiej, w której gromadzi się meble, sprzęt gospodarstwa domowego, dokumenty i wiele innych drobiazgów, które warto ocalić od zapomnienia. Trzykrotnie była organizatorem spotkań w ramach cyklu „Historia lokalna na przykładzie wybranych powiatów, miast i gmin" przy współpracy z Zespołem Szkół z Olesna, Radą Sołecką Wsi Borki Wielkie oraz Domem Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Współpracuje także z harcerzami Hufca ZHP Chorzów , a w 2011 roku otrzymała miano „Przyjaciela Hufca ZHP Chorzów".
Działalność kulturalna, oświatowa i charytatywna została wiele razy zauważona. Otrzymała m.in. nagrodę Burmistrza Olesna.
Irena Żołędź
Niezwykle aktywny i zaangażowany pedagog. Od 1982 roku, czyli od początku powstania Szkoły Muzycznej I stopnia w Oleśnie ,po dziś dzień pełna zapału realizuje swoją wielką pasję jaką jest nauka gry na instrumentach. Jej dorobek pedagogiczny najlepiej obrazują liczni absolwenci, którzy zawsze z uśmiechem i wdzięcznością wspominają swoją nauczycielkę. Wielu z nich wykonuje zawód muzyka, lub też uczy w szkołach muzycznych.
Jest współorganizatorem Stowarzyszenia Miłośników Muzyki PRO Musica Viva, na bazie którego powstało Młodzieżowe Studium Muzyki Rozrywkowej w Oleśnie. Z jej inicjatywy powstało również przedszkole muzyczne, w którym dzieci już od najmłodszych lat uczą się gry na instrumentach i oswajają się z muzyką.
Od czterech lat współorganizuje Festiwal Muzykujących Przedszkolaków. Samodzielnie tworzy układy taneczne, które nawiązują do kultury i tradycji naszego regionu.
Jej uczniowie często biorą udział w różnego rodzaju konkursach i festiwalach, uzyskując na nich wysokie lokaty.
Zaangażowanie i serce jakie wkłada w swoją pracę, zostało wielokrotnie docenione. Obok licznych listów gratulacyjnych i podziękowań w 2001 roku została wyróżniona odznaką Zasłużonego Działacza Kultury przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczpospolitej Polskiej. W 2003 roku otrzymała i. in. list gratulacyjny Burmistrza Miasta Kluczbork za całokształt pracy dydaktycznej i wychowawczej.
Cieszy się w środowisku dużym autorytetem. Dzięki zaangażowaniu w życie muzyczne społeczności lokalnej, zyskała sobie jej sympatię. Swoim entuzjazmem i zapałem zaraża miłością do muzyki kolejne pokolenia Oleśnian.
Jacek Szczurek
Rocznik 1936, pochodzi z Ziemi Sądeckiej. W Oleśnie mieszka od 50 lat. Ukończył studia inżynierskie na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie oraz magisterskie ekonomiczne na Wydziale Ekonomiki Przedsiębiorstwa Wyższej Szkoły Ekonomicznej we Wrocławiu.
Ponadto odbył podyplomowe studia z zakresu ekonomiki produkcji w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie SGH). Z Opolszczyzną związany od 1958 roku. Pracował głównie w bankowości (Bank Rolny, a następnie Bank Gospodarki Żywnościowej) oraz leśnictwie. W stanie wojennym w 1982 roku w wyniku odmowy podpisania tzw. "lojalki" zdegradowany ze stanowiska głównego księgowego Nadleśnictwa Olesno na stanowisko starszego referenta technicznego. Działalność społeczno-polityczną rozpoczął po przemianach 1989 roku. W latach 1990-94 radny miejski w Oleśnie, delegat Rady do Sejmiku Wojewódzkiego. W latach 1995-2003 ławnik w Sądzie Pracy w Oleśnie. W latach 1998-99 z nominacji Wojewody Częstochowskiego był przewodniczącym Rady Społecznej przy Zespole Opieki Zdrowotnej w Oleśnie. Do niedawna publikował swoje teksty w prasie lokalnej, przede wszystkim na tematy związane z ochroną środowiska naturalnego. Był organizatorem i aktywnym działaczem na szczeblu gminy organizacji społecznych i politycznych (Komitet Obywatelski w Oleśnie, Stowarzyszenie Civitas Christiana, RS AWS, PiS).
Piotr Wrześniak
Urodził się w 1946 roku w Borkach Małych .Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął pracę w Powiatowym Zarządzie Dróg Lokalnych w Oleśnie . W 1969 roku ukończył Państwową Szkołę Techniczną Wodnych Melioracji w Kluczborku i pracował w Powiatowym Inspektoracie Melioracji Wodnych w Oleśnie, jako pracownik techniczny odpowiedzialny za utrzymanie i konserwację istniejących urządzeń melioracyjnych na gruntach rolnych na terenie gmin ówczesnego powiatu oleskiego.
Od roku 1972 jako pracownik Urzędu Gminy Olesno brał udział w przygotowaniu i realizacji zadań inwestycyjnych z zakresu melioracji i gospodarki wodnej a w szczególności ; melioracji gruntów rolnych na terenie miejscowości Borki Małe - Borki Wielkie na powierzchni 442 ha , Bodzanowice 115 ha, Łomnica - Kolonia Łomnicka - Wysoka 445 ha; budowy wodociągu w Świerczu i wodociągu Grodzisko- Wysoka. Po reformie ustrojowej Państwa w 1990 r. jako pracownik samorządowy Gminy Olesno prowadził sprawy w zakresie przygotowania i realizacji inwestycji komunalnych a w szczególności budowy 15 wodociągów wiejskich i kanalizacji .Współtworzył społeczne komitety budowy wodociągów . Od samego początku pracy zawodowej związany z ziemią Oleską i społecznością tej ziemi.
Ferenc Novák
Urodzony w 1959 roku w Letenye, w regionie Zala. W 1983 roku zdobył tytuł magistra nauczyciela historii na Uniwersytecie Janusa Pannoniusa. W 1986 roku ukończył w Wyższej Szkole Berzsenyi Dániel studia relacji społecznych. W 2002 roku Budapesztańskiej Szkole Wyższej ukończył studia podyplomowe z zakresu marketingu turystycznego.
Przez osiem lat, począwszy od 1982 roku Dyrektor Domu Kultury, od 1990 roku odpowiedzialny za kontakty partnerskie. W latach 1995 - 2008 kierownik Biura Turystyki i Kultury. W latach 1995-2002 - przewodniczący towarzystwa turystyczno-kulturalnego w Zalakaros. W latach 2002-2010 Radny Rady Miejskiej miasta Zalakaros.
Autor różnorodnych folderów turystycznych, planów rozwoju jak również wniosków o dofinansowanie ze środków zewnętrznych.
Brał czynny udział w budowaniu marketingu marki miasta Zalakaros, przewodniczył często różnorodnym targom turystycznym.
Jest przewodniczącym oraz członkiem różnorodnych towarzystw. Autor artykułów i publikacji o Zalakaros.
W 1989 roku otrzymał odznaczeni przyznane przez Ministra Kultury.
Dwukrotnie odznaczony za rozwój kulturalny miasta Zalakaros. Odznaczony także medalem Burmistrza za współpracę z partnerskim miastem w Niemczech- Pulcheim.
Od 2012 r. Burmistrz miasta Zalakaros.
Jerzy Janicki
Od urodzenia związany z Olesnem. Mąż i ojciec trójki dzieci. Od 1982 roku rozpoczął swoja pracę zawodową w PSS „Społem" w Oleśnie, pracują na stanowisku kierownika piekarni i ciastkarni, a od 2001 r. na stanowisku kierownika produkcji.
Jest pasjonatem pontyfikatu Błogosławionego Jana Pawła II i gromadzi pamiątki z Nim związane, głównie medale. Wystawę medali Błogosławionego Jana Pawła II z Jego zbiorów można było oglądać w 2011 roku w Oleskim Muzeum Regionalnym. Były to medale autorstwa prof. Józefa Stasińskiego. Jest członkiem Stowarzyszenia Pamięci Jana Pawła II.
Za swą działalność związaną z upamiętnianiem pontyfikatu Błogosławionego Jana Pawła II w 2011 roku został uhonorowany prze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Był współorganizatorem Papieskiej Poczty Samochodowej podczas konferencji Samorządy Rzeczypospolitej Polskiej dla Jana Pawła II zorganizowanej w Oleśnie we wrześniu 2011 roku.
Czynnie włącza się w działalność na rzecz środowiska lokalnego Jest życzliwy i uczynny. Cieszy się autorytetem nie tylko w zakładzie pracy, ale i w całym środowisku.
Janina Korzekwa
Położna i pielęgniarka środowiskowa z Borek Wielkich. Swoją pracę , a w zasadzie służbę „Boreckiej Społeczności" rozpoczęła przed 50- ciu laty. Od pierwszego dnia pobytu w Borkach Wielkich, po dzień dzisiejszy z niesłabnącym zapałem i ofiarnością służy ludziom, zwłaszcza chorym, cierpiącym, potrzebującym fachowej pomocy medycznej.
Szczególnie kocha dzieci i z wielkim poświęceniem dla nich pracuje. Prze 50 lat wiele boreckich dzieci rodziło się pod Jej czujnym okiem.. Każdego dnia rano i wieczorem wyrusza na obchód , zagląda do wszystkich chorych, wykonuje zabiegi medyczne i higieniczne. Jej rower i samochód znają wszyscy. Wśród mieszkańców Borek Wielkich nie ma chyba nikogo, kto nie korzystałby z Jej usług i opieki. Zawsze uśmiechnięta, życzliwa, a jednocześnie stanowczo tłumaczy często wszystkim ,jak należy dbać o zdrowie i jak należy zażywać lekarstwa.
Aktywnie działa w Parafialnym Zespole Caritas biorąc udział w licznych akcjach i działaniach charytatywnych. Przede wszystkim służy w Caritasie jako pielęgniarka. Często przebywa w szkole czy przedszkolu. Chętnie rozmawia z dziećmi o zdrowym stylu życia i o zasadach zdrowego odżywianie, o poszanowaniu własnego zdrowia.. Jest szanowaną mieszkanką Borek Wielkich. Wszyscy mieszkańcy cenią Ją i kochają za troskę i serce, które wkłada do codziennej pracy - służby ludziom.
Franciszek Pietrzok
Jego zakład Kamieniarski istnieje od roku 1978. Firma posiadała wówczas niewielki warsztat, w którym produkowane były nagrobki w głównej mierze z lastrico z uwagi na trudną dostępność oraz wysokie ceny kamienia w tamtych czasach.
Firma z roku na rok nabierała coraz większego doświadczenia. Zwiększyła się liczba zatrudnionych pracowników i poszerzył się zakres wykonywanych prac. Zmieniła się lokalizacja firmy, została wybudowana niezbędna zabudowa oraz powiększył się park maszynowy. Nowoczesna technologia w połączeniu z ręcznym dopracowywaniem wyrobów, daje produkt o nietuzinkowym charakterze, który czyni firmę wiodącą na rynku. Obecnie „Zakład Kamieniarski" oferuje swoim klientom nagrobki i grobowce, parapety, schody, blaty kuchenne i łazienkowe, posadzki i elewacje oraz kominki.
Zespół charytatywny "Caritas"
Został powołany na posiedzeniu Rady Parafialnej przez ks. Prałata Zbigniewa Donarskiego w 1989 r. Pierwszą przewodniczącą została Pani mgr Krystyna Skrzyszewska, zastępcą zaś Pani Hildegarda Dzierżon. Pani Skrzyszewska szefowała przez 10 lat, następnie przewodnictwo przejęła Pani Dzierżon. Była ona przewodniczącą od 1999 r. do marca 2012 r.
Obecnie przewodniczącą jest Pani Krystyna Sońska.
Caritas w swojej pracy korzysta z pomocy wolontariuszy oleskich szkół podstawowych i średnich. Zawsze możemy liczyć na wsparcie i pomoc ks. Proboszcza Waltera Lenarta. Dobrze układa się współpraca z Panem Burmistrzem Sylwestrem Lewickim (Caritas otrzymuje dofinansowanie do kolonii letnich dla dzieci z rodzin wielodzietnych). Środki pieniężne pozyskuje dzięki zbiórkom dwa razy w roku na cele statutowe; sprzedaży świec, palm wielkanocnych i od anonimowych darczyńców. Dzięki tym środkom udzielają zapomóg pieniężnych potrzebującym. Pomagają osobom starszym, chorym, niepełnosprawnym, samotnym, rodzinom wielodzietnym, matkom samotnie wychowującym dzieci. Odwiedzają chorych w domach, szpitalach; dopłacają do obiadów; refundują zakup podręczników i przyborów szkolnym. Organizują „Dni Chorego" oraz podejmują wiele akcji i działań charytatywnych.
Waldemar Górski
Urodzony 1966r., ukończył oleskie liceum (1985r.), później studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1990 r. pracuje w Zespole Szkół w Oleśnie jako nauczyciel matematyki.
Pracuje także społecznie w Katolickiej Poradni Rodzinnej przy parafii Bożego Ciała.
Podnosząc swoje kwalifikacje uzyskał I stopień specjalizacji zawodowej z matematyki
i ukończył studia podyplomowe z informatyki. Aktywnie pracuje w zarządzie wojewódzkim Opolskiego Oddziału Stowarzyszenia Nauczycieli Matematyki. W ramach tej działalności współorganizuje liczne imprezy warsztatowe i wykładowe o zasięgu wojewódzkim i regionalnym. Był pomysłodawcą i jest corocznie, od 14 lat, organizatorem Powiatowych Zawodów Matematycznych dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych w powiecie oleskim. Uczestniczy
w organizacji Kluczborskich Konkursów Matematycznych poprzez układanie zadań na te zawody
i przeprowadzenie warsztatów dla laureatów konkursu. Przeprowadził kilka wyjazdowych obozów naukowych dla uzdolnionej matematycznie młodzieży (m.in.. w Mielnie i ośrodku harcerskim na Kucobach). Współorganizuje wojewódzką imprezę dla uczniów gimnazjów pod nazwą Uczniowskie Prezentacje Matematyczne. Przy okazji różnych imprez matematycznych prowadził wiele zajęć warsztatowych dla uczniów oraz wykładów i warsztatów dla nauczycieli (także na ogólnopolskich konferencjach).
Jest współautorem książki „Matematyka i Komputery" oraz autorem kilku artykułów naukowych i popularnonaukowych opublikowanych w ogólnopolskich czasopismach dla nauczycieli: „Matematyka", „Nauczyciele i Matematyka" oraz „Magazyn Miłośników Matematyki".
Jego uczniowie odnosili liczne sukcesy w zawodach i olimpiadach. Dwóch uczniów uzyskało tytuł finalisty zawodów centralnych Olimpiady Matematycznej, kilku zdobywało tytuł laureata Małej Olimpiady Matematycznej (czyli wygrywało matematyczne mistrzostwa Opolszczyzny), kilkunastu wygrywało inne konkursy o randze wojewódzkiej lub regionalnej. W organizowanych przez Fundację Matematyków Wrocławskich Dolnośląskich Meczach Matematycznych, 10-osobowa reprezentacja szkoły trzykrotnie awansowała do czołowej trójki rozgrywek, raz je wygrywając (2004 r.).
Uhonorowany dwukrotnie nagrodą Kuratora Oświaty (1997 r. i 2012 r.), medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz wyróżnieniem im. dra Tadeusza Knysza (2011 r.) przyznawanym przez środowisko matematyczne.
Jest pasjonatem matematyki oraz łamigłówek. Jest trzykrotnym laureatem Konkursu Zadaniowego czasopisma „Matematyka" , kilkukrotnym finalistą lub laureatem Konkursu Gier Matematycznych i Logicznych oraz Mistrzostw Polski w Rozwiązywaniu Łamigłówek.
Ma żonę Katarzynę i trójkę dzieci.
Antoni Drohomirecki
Choć na stałe mieszka w Kluczborku, to jego związek z Olesnem trwa od roku 1968. Wtedy to podjął pracę w oleskim MDK i nieprzerwanie przez 45 lat tj. do momentu przejścia na emeryturę w dniu 31 grudnia 2013 r., pełnił funkcję instruktora wokalnego.
Przez okres swojej pracy wykształcił muzycznie setki młodych piosenkarzy, którzy reprezentowali nasze miasto w konkursach i przeglądach piosenki zdobywając nagrody i wyróżnienia. Wokaliści Studia uczestniczyli w wielu imprezach kulturalnych
w Oleśnie i poza nim.
Swojej pracy oddawał się z wielką pasją i zaangażowaniem. Zawsze punktualny, sumienny i przygotowany do zajęć. Bardzo lubiany przez swoich podopiecznych i współpracowników. Pozostawił w Oleśnie trwały ślad i ponad połowę swojego życia.
Piotr Pawełczyk
Służbę w Komendzie Powiatowej Straży Pożarnej pełni od 1994 roku, obecnie na stanowisku dowódcy zmiany. Z obowiązków służbowych wywiązuje się bardzo dobrze.
Jest osobą zaangażowaną w sprawy zawodowe, sumienną, odpowiedzialną
i zdyscyplinowaną. Potrafi dobrze organizować pracę. Swoją wiedzę i doświadczenie zawodowe wykorzystuje w prowadzonym szkoleniu doskonalącym podległych strażaków. Posiada uprawnienia do obsługi pojazdów i sprzętu specjalistycznego. W czasie wieloletniej służby w komendzie powiatowej PSP w Oleśnie uczestniczył w wielu akcjach ratowniczo-gaśniczych, podczas których wykazał się profesjonalizmem, odwagą oraz wielkim poświęceniem w ratowaniu życia i mienia.
Oprócz służby w PSP angażuje się w działalność społeczną w jednostce OSP Wysoka, gdzie od 1998 roku pełni funkcję Prezesa. Potrafi zmobilizować społeczeństwo
i jednostki OSP do podejmowania wielu inicjatyw społecznych, pozyskuje środki pozabudżetowe na rzecz ochrony przeciwpożarowej i miejscowości Wysoka. Dzięki jego inicjatywie wyremontowana została strażnica, zagospodarowano teren wokół jednostki OSP, a przede wszystkim pozyskano samochód ratowniczo-gaśniczy.
Ma żonę Eugenię, dwójkę dzieci i jedną wnuczkę.
Firma Bradas
Jest to firma rodzinna, a jej współwłaścicielami są bracia. Firma zaczynała ponad 20 lat temu, zatrudniając jednego pracownika. Na początku swoją działalność opierała głównie o import i sprzedaż węży ogrodniczych.
Z każdym rokiem rozszerzała asortyment i zwiększała liczbę zatrudnionych pracowników. Dzisiaj firma jest największym profesjonalnym importerem węży o różnym przeznaczeniu z nowoczesnym biurowcem o powierzchni 600 m2 i oferuje najszerszą w Polsce gamę wysokiej jakości węży ogrodniczych, technicznych i specjalistycznych. W swoim katalogu oferują ponad 2500 pozycji asortymentu artykułów ogrodniczych i technicznych (narzędzi, zraszaczy, armatury do węży i systemów zraszających, złączy GEKA, węży technicznych, strażackich, spiralnych, opasek i obejm oraz innych akcesoriów technicznych).
Dysponuje nowoczesnym, dobrze zorganizowanym systemem magazynowania - ponad 8000 m2 powierzchni oraz dystrybucji z własnym transportem.
Jan Stanisławczyk
Emerytowany nauczyciel wychowania fizycznego, Radny Rady Miejskiej w Oleśnie w latach 1994-2006, Gminny Koordynator Sportu Szkolnego, organizator corocznego, letniego wypoczynku nad morzem dla dzieci z uboższych rodzin, a przede wszystkim pomysłodawca i organizator Oleski Ulicznych Biegów Pokoju. Oleskie biegi stały się wizytówką Olesna i całego powiatu. Liczba startujących zawodników rośnie z każdym rokiem, co jest dowodem na ich popularność i coraz większy prestiż. Jako komandor biegów z wielką pasją i zaangażowaniem oddaję się swojej pracy.
Maria Mitrenga

Zasłużona nauczycielka języka polskiego, najpierw ucząca w szkole podstawowej w Łomnicy. Po ukończeniu studiów magisterskich w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie podjęła pracę w Publicznej Szkole Podstawowej imienia Janusza Korczaka w Sowczycach, gdzie pełniła funkcję dyrektora. Jest inicjatorką nadania imienia tej szkoły. Zapamiętamy ją jako bardzo zaangażowanego pedagoga, organizatora spotkań integracyjnych z wychowankami domu dziecka i uczestnikami Warsztatów Terapii Zajęciowej, jako założyciela teatru integracyjnego, który zdobywał wiele wyróżnień podczas Wojewódzkich Festiwali Teatrów Dziecięcych. Była organizatorką licznych konkursów poetyckich. Sama dwukrotnie zdobyła tytuł półfinalisty konkursu Polskiego Radia Katowice "Po naszymu, czyli po śląsku". Aktywna działaczka Stowarzyszenia Integracyjnego "Bądźmy razem", Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów. Założyła zespół śpiewaczy "Ferajna", opracowała Regionalny Śpiewnik Seniorów i założyła Radę Seniorów. Swoją działalnością doprowadziła do utworzenia Gminnego Ośrodka Wsparcia Dziennego. Autorka projektu "Trzy Światy" w wyniku, którego przy współpracy z Miejskim Domem Kultury w Oleśnie powstał teatr wielopokoleniowy i spektakl "Poczekalnia Serc". Wyróżnia się aktywnością i kreatywnością w wielu dziedzinach życia. Zyskała sympatię i zaufanie w środowisku lokalnym.
Jerzy Przybyła

Opolski architekt urbanista. Autor pierwszego Studium Zagospodarowania Przestrzennego dla miasta i gminy Olesno. Od 2007 roku Przewodniczący Gminnej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej. Autor dokumentów planistycznych - studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego dla gminy Olesno oraz licznych Miejscowych Planów Zagospodarowania Przestrzennego. Aktywnie uczestniczył w pracach dotyczących realizacji planu rewitalizacji oleskiego rynku. Wielki miłośnik Olesna, z którym związany jest również osobiście poprzez żonę, rodowitą oleśniankę.
Franciszek Ligendza

Mieszkaniec Bodzanowic. Od 1970 do 1992 roku zawodowo związany z Państwową Strażą Pożarną w Oleśnie. Praca ta stała się pasją, dlatego z ogromnym zaangażowaniem uczestniczy w życiu Ochotniczej Straży Pożarnej w Bodzanowic, w której od 1974 roku pełni funkcję prezesa. Był inicjatorem budowy domu strażaka. Uczestniczył w wielu akcjach ratowniczo-gaśniczych. Pożarnictwo nie zamyka jego społecznych zainteresowań. Od 1973 r. do 2006 r. pełnił funkcję radnego Rady Miejskiej w Oleśnie i ławnika sądu. Dzięki jego staraniom rozbudowano szkołę podstawową w Bodzanowicach, wybudowano wiele dróg i zrealizowano wiele nowych inwestycji w sołectwie. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem za Zasługi dla Pożarnictwa, Złotym Znakiem Związku, jest także laureatem Róży Olesna.
Andrzej Wiendlocha
Zbigniew Bienias
Barbara Hortecka
Bernard Osyra
Brygida Pulka
Wioletta Wojczyszyn

Całe swoje życie związana z Olesnem, tu kończyła szkoły, a po studiach w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu na kierunku filologia polska, rozpoczęła pracę w Zespole Szkół im. Lotników Polskich. Prywatnie mężatka i mama dwojga dorosłych dzieci. Zawodowo – inicjatorka i od 17 lat organizatorka Szkolnych Konfrontacji Teatralnych, które stały się wizytówką szkoły i cyklicznym wydarzeniem. Do udziału w konfrontacjach angażuje nie tylko uczniów, ale i absolwentów szkoły, którzy o swojej „profesor od polskiego” wypowiadają się w samych superlatywach. Dzięki pasji do wykonywanego zawodu
z łatwością uwrażliwia młodzież na literaturę i szeroko pojętą kulturę, czego efektem jest długa lista laureatów i finalistów Olimpiad Literatury i Języka Polskiego, Olimpiad Filozoficznych, Konkursów Krasomówczych, Ogólnopolskiego Konkursu Ojczyzna Polszczyzna i licznych konkursów recytatorskich. Obecnie zaangażowana jest w rekomendowany przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, projekt Nowe Horyzonty Edukacji Filmowej.

Sabrina Abtouche

Paryżanka z polskimi korzeniami - to dziś już w pełni obywatelka naszego miasta, kilkakrotnie prezentująca swoją twórczość na wystawach w Oleśnie. Urodziła się w Bondy nieopodal Paryża. Tam ukończyła grafikę reklamową w Liceum Plastycznym. Po ukończeniu 18 roku życia zdecydowała się pozostawić urokliwy Paryż i wybrała niewielkie Olesno, w którym mieszkała u swojej babci . W pierwszym roku skupiła się głównie na nauce języka polskiego. Zdobyła tytuł magistra sztuki na wydziale grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 2013 r. ukończyła studia podyplomowe na kierunku pedagogicznym, uzyskując uprawnienia do nauczania języka francuskiego i plastyki. Prowadzi indywidualne lekcje francuskiego i rysunku oraz lektorat j. francuskiego na Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Wystawiała swoje prace w wielu miastach. Na wystawie „Trzy artystki z jednej krwi” w miejscowym muzeum zaprezentowała obok prac babci i mamy swoje obrazy. Obecnie prace tej artystycznej rodziny mogą Państwo podziwiać w Sali Kominkowej MDK, także dzisiaj. Jej przepiękne „Maki” , wyłonione drogą konkursu, eksponowane były w Warszawie w Domu Artysty Plastyka – Galeria Lufcik w 2011 r. Należy do Związków Polskich Artystów Plastyków i do Domu Artystów w Paryżu. Została wyróżniona prestiżowym medalem przyznanym jej przez Akademię Francuską pod patronatem Prezydenta Republiki Francuskiej. Tym samym artystka została członkiem francuskiego Towarzystwa Naukowego Sztuka- Nauka- Literatura zrzeszającego tak wybitne postaci jak np.: Maria Skłodowska-Curie, Pierre Curie, Paul Claudel, bracia Lumière, i wielu, wielu innych.

ks. Łukasz Żaba

Charyzmatyczny duszpasterz młodzieży urodził się w Tuchowie w województwie małopolskim. Rodem z okolic Nowego Sącza, skąd pochodzą jego rodzice. Po urodzeniu zamieszkał z nimi w Kuźni Raciborskiej. Po przeprowadzeniu się do Raciborza pobierał tam naukę w szkole podstawowej, gimnazjum i liceum ogólnokształcącym. W tym czasie dużą pomocą w dojrzewaniu osobowym stała się dla niego także wspólnota parafialna, gdzie był ministrantem. Po ukończeniu szkoły średniej wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Opolu. 16 lutego 2011 roku został posłany do parafii Bożego Ciała w Oleśnie, aby podjąć praktykę przed święceniami kapłańskimi, które przyjął 11 czerwca z rąk ks. bp Andrzeja Czai. Z naszym miastem związany jest od 6 lat. Z ogromnym zaangażowaniem kieruje wspólnotą Odnowy w Duchu św. w oleskiej parafii i animował wiele duszpasterskich przedsięwzięć dla miejscowej młodzieży jak wyjazdy na Spotkania Młodych w Lednicy, czuwania, koncerty uwielbienia, pielgrzymki, Cross Tour. Był porywającym organizatorem wyjazdu oleskiej młodzieży na spotkanie z Papieżem Franciszkiem podczas ubiegłorocznych Światowych Dni Młodzieży Krakowie. Kierował organizacją Dni Diecezji poprzedzających Światowe Dni Młodzieży podczas których rok termu Olesno gościło ponad stu pielgrzymów z Peru Meksyku i Niemiec. W 2016 r. został „Bohaterem Katechezy Diecezji Opolskiej” wygrywając plebiscyt zorganizowany przez Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana” w Opolu wraz z „Gościem Niedzielnym.” Niezwykle życzliwy, serdeczny i pełen entuzjazmu w kontaktach z ludźmi. Jak sam mówi, spotkania z parafianami, traktuje jako wielki i cenny dar na drodze swojego życia.

Artur Chęciński

Nauczyciel dyplomowany, ojciec czworga dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Instruktor piłki nożnej, lekkiej atletyki i trener klasy II piłki siatkowej. Swą postawą i wielkim zaangażowaniem daje bardzo dobry przykład młodym ludziom. Wszystkie realizowane przedsięwzięcia, są skierowane na prawidłowy rozwój młodzieży, szkoły i środowiska lokalnego. W kilkunastoletniej pracy często osiągał sukcesy na krajowych i regionalnych szczeblach rozgrywek sportowych, głównie w lekkiej atletyce. Jego wychowanka Anna Wloka reprezentowała Polskę w pchnięciu kulą. W Mistrzostwach Świata w Singapurze zajęła III miejsce. Za wyróżniającą pracę wielokrotnie nagradzany nagrodami burmistrza i dyrektora szkoły. W plebiscycie Nowej Trybuny Opolskiej na sportowca roku 2016, uzyskał I miejsce w kategorii najpopularniejszego nauczyciela powiatu oleskiego. Jest współautorem innowacji polegającej na utworzenie klas sportowych funkcjonujących w Publicznym Gimnazjum Nr 1 w Oleśnie, autorem programu koła sportowego w ramach Uczniowskiego Klubu Sportowego „Jedynka”. Jest współorganizatorem Biegu Pamięci Żołnierzy Wyklętych „Tropem Wilczym” oraz „Turnieju Piłki Siatkowej o Puchar Dyrektora PG nr 1w Oleśnie, a od 2017 roku Komandorem Oleskich Ulicznych Biegów Pokoju. Z pasją oddany swojej pracy. Zawód nauczyciela wuefu wypełnia po mistrzowsku, swoją aktywnością często wykraczając poza powierzone mu obowiązki. Jest osobą twórczą, otwartą i życzliwą w kontaktach interpersonalnych.

Danuta Gmur (2018)

Oleska poetka, na stałe związana z Olesnem, w Oleśnie urodzona, w Oleśnie uczęszczała do szkoły Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącego. Po ukończeniu Studium Nauczycielskiego w Raciborzu rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej w Sternalicach. W 1972r. ukończyła Studium Finansowe w Opolu, po czym studiowała prawo administracyjne w Katowicach, co dało jej podstawy do zatrudnienia w administracji państwowej.

Przez 34 lata pracowała w Urzędzie Miejskim w Oleśnie jako inspektor ds. podatkowych. Na emeryturze oddała się całkowicie swojej pasji jaką jest poezja. Niewątpliwie inspiracją do pisania wierszy stały się problemy ze zdrowiem, które zredefiniowały jej stosunek do życia. Pierwsze wierszyki tworzyła już w dzieciństwie.

Już jako dojrzała poetka wydała w przeciągu 10 lat 4 tomiki wierszy: „Nie martw się jutrem”, „ Myśli nadzieją kołysane’’, „Jak pozbierać szczęście” oraz „Z życia wzięte”. Swoje wiersze określa „nutkami z życia wziętymi”, bo niosą pozytywne przesłanie dla wszystkich pokoleń, zarówno dla młodych jak i dla seniorów. Ma za sobą cztery spotkania autorskie, jedno w Bibliotece Publicznej w Oleśnie, trzy na Uniwersytecie Opolskim. Od 12 lat dokumentuje jako kronikarz działalność Stowarzyszenia Integracyjnego „Bądźmy Razem” w Oleśnie.

Współpracuje ze Środowiskowym Domem Opieki w Sowczycach oraz Warsztatami Terapii Zajęciowej w Oleśnie – to moi Przyjaciele- tak mówi o ludziach doświadczonych niepełnosprawnością. Od trzech lat przewodniczy Miejskiej Radzie Seniorów w Oleśnie jako jej przewodnicząca. Prowadzi w imieniu Miejskiej Rady Seniorów Gminny Ośrodek Wsparcia Dziennego, współpracując z Uniwersytetem Trzeciego Wieku, Polskim Związkiem Emerytów Rencistów i Inwalidów, Kołem Niewidomych, które uhonorowało ją w 2017 odznaką ”Przyjaciela Niewidomych”. Jest bardzo zaangażowaną społecznie, wrażliwą, ciepłą i serdeczną osobą.

Jan Jaskulski (2018)

Podskarbi gminy Olesno. Związany z Ziemią Oleską poprzez miejsce urodzenia- Sternalice, gdzie ukończył szkołę podstawową. Absolwent Technikum Rachunkowości Rolnej w Oleśnie, Akademii Rolniczej na kierunku ekonomika rolnictwa oraz Międzywydziałowego Studium Pedagogicznego we Wrocławiu.

Pracę zawodową rozpoczął w Zasadniczej Szkole Rolniczej w Pawłowicach. Od 1977 roku przez ponad 13 lat pełnił funkcję Naczelnika Gminy w Radłowie. Swoje wykształcenie finansowe pogłębiał w pracy w Narodowym Banku Polskim, następnie w Banku Śląskim O/Olesno i Centrala w Katowicach.

Od 1987 roku wraz z rodziną zamieszkał w Oleśnie na osiedlu Walce. W 1997 r. został powołany przez Radę Miejską w Oleśnie na stanowisko Skarbnika Gminy. Przez 20 był skutecznym strażnikiem gminnego budżetu. W ubiegłym roku przeszedł na emeryturę. Jak sam ocenia – szczególnie owocne i pracowite były trzy ostatnie kadencje, od roku 2006. Była to dynamiczna dekada –realizacji wielu dużych zadań inwestycyjnych: np. zadanie z największym montażem finansowym tj. zrealizowana z powodzeniem kryta pływalnia ”Oleska Laguna”.

Jako młody stażem emeryt nadal jest skarbnikiem, nadzorującym finanse domowe i społecznym skarbnikiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Oleśnie. Na emeryturze więcej czasu poświęca wnukom i realizuje swoje zainteresowania: jak czytanie książek, oglądanie filmów czy wycieczki krajoznawcze z rodziną. Udziela się w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym oraz w Związku Emerytów i Rencistów.

Elżbieta Stengritt-Talik (2018)

„Wszystko dla dzieci” to przesłanie przyświecało jej od zawsze. W rodzinnym mieście Kluczborku ukończyła Liceum Ogólnokształcące. Zawodu nauczyciela oraz dobrego warsztatu pracy nauczyła się w Studium Nauczycielskim w Prudniku.

Studiowała pedagogikę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie i ukończyła studia podyplomowe z zarządzania dla oświatowej kadry kierowniczej. Pracowała w przedszkolach: w Kopicach w Borkach Wielkich i w Oleśnie.

Od 1994 r., przez 24 lata, pełniła funkcję dyrektora Żłobka Miejskiego w Oleśnie. Wzorowo i wyjątkowo sumiennie wykonywała swoje obowiązki, rzetelnie oraz fachowo koordynowała i nadzorowała pracę Żłobka Miejskiego, zapewniając tym samym pełną realizację celów i zadań kierowanej przez siebie instytucji, w tym wysokie standardy świadczeń opiekuńczo-edukacyjnych dla dzieci do lat 3.

Racjonalnie prowadziła gospodarkę finansów publicznych i skutecznie zabiegała o środki finansowe ze źródeł zewnętrznych. Była inicjatorem bądź współrealizatorem: organizacji uroczystości, zajęć otwartych, wystaw, spotkań opłatkowych, spotkań z ludźmi ciekawych zawodów, konkursów, festynu rodzinnego, kiermaszy Wielkanocnych i Bożonarodzeniowych, przedstawień teatralnych i Jasełek w wykonaniu dzieci, akcji sadzenia drzew, „Cała Polska czyta dzieciom”, „Zdrowo jemy zdrowo żyjemy” oraz akcji zbierania nakrętek dla chorych dzieci.

Z jej inicjatywy przeprowadzono termomodernizację obiektu Żłobka Miejskiego wraz z odnawialnymi źródłami energii, przebudowano kotłownię z węglowej na gazową i wykonano prace remontowe pomieszczeń użytkowych dla dzieci i personelu. Swym zaangażowaniem oraz zdyscyplinowaną pracą zawodową znacznie przyczyniła się do rozwoju kierowanej przez siebie placówki. W okresie 41 lat pracy zawodowej zawsze była otwarta na nowe wyzwania.

Działa społecznie jako członek Ludowego Zespołu Sportowego Borki Wielkie (od 2003 r.), Stowarzyszenia Rozwoju Wsi Borki Wielkie (od 2008 r.) i Lokalna Grupa Działania „Górna Prosna” (od 2008 r.). Jak sama podkreśla: Satysfakcji z wykonywanej pracy dostarczał mi zawsze uśmiech dzieci oraz ugruntowanie dobrego imienia żłobka w opinii oleśnian.

Halina Szklanny (2018)

Jej motto brzmi: „Z książką osiągniesz każdy cel”.

Absolwentka kierunku bibliotekoznawstwo i informacja naukowo-techniczna Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Od sierpnia 1978 r. pracuje w Oleskiej Bibliotece Publicznej. W 1999 r. została dyrektorem tej placówki prowadząc szeroką działalność edukacyjną i kulturalną: lekcje biblioteczne, szkolenia, imprezy, zajęcia w czasie ferii i wakacji, wystawy, konkursy, bookcrossingi, „głośne czytania”, happeningi, Dyskusyjny Klub Książki, spotkania autorskie z twórcami lokalnymi oraz ze znanymi polskimi pisarzami, m.in.: z Wandą Chotomską, Markiem Krajewskim, Barbarą Kosmowską, Pawłem Beręsewiczem, Janem Grzegorczykiem, Małgorzatą Gutowską-Adamczyk, Wojciechem Widlakiem, Jackiem Dehnelem, Hanną Cygler, Jackiem Hugo-Baderem, Elżbietą Dzikowską, Jackiem Podsiadło, Tomaszem Różyckim.

Jest koordynatorką i organizatorką akcji promujących czytelnictwo: Tydzień Bibliotek, Noc w Bibliotece, Tydzień Czytania Dzieciom, Narodowe Czytanie. Stale współpracuje z instytucjami kultury i oświaty gminy Olesno, organizacjami i stowarzyszeniami organizując Spotkania z żywym słowem, Spotkania z pasjami, fundacjami – KLUCZ, Wielka Liga Czytelników, ABCXXI, zaczytani.pl. Współorganizowała ogólnopolskie konkursy Wielka Liga Czytelników, Ogólnopolski Konkurs Poetycki SZUFLADA w Oleśnie.

Uczestniczyła w bardzo wielu projektach dla bibliotek. Za priorytetowe zadanie postawiła sobie rozszerzenie usług bibliotecznych dla różnych grup czytelników. Podjęła wiele działań ułatwiających dostęp do zbiorów czytelnikom niepełnosprawnym. Przykładem jest tu uruchomienie usługi Książka na telefon i utworzenie w czytelni specjalnego stanowiska komputerowego dla osób z dysfunkcją wzroku.

Stale troszczy się o rozwój czytelnictwa w gminie. Dzięki temu w Rankingu Bibliotek w 2017 roku zajęła II miejsce w województwie opolskim i 67 w kraju. W 2004 r. otrzymała wyróżnienie Marszałka Województwa Opolskiego dla Animatorów i Twórców Kultury. W 2015 r. odznaczona została Złotym Medalem za Długoletnią Pracę. Dzięki jej staraniom Oleska Biblioteka Publiczna otrzymała nagrodę główną za udział w konkursie Biblioteka dla lokalnej społeczności w ramach Programu Rozwoju Bibliotek oraz Certyfikat Biblioteka z pasją za zapewnienie użytkownikom włączenia do świata cyfrowej edukacji.

W latach 2017-2018 przeprowadziła gruntowny remont gmachu biblioteki stawiając placówkę w szeregu najnowocześniejszych.

Karina Duch (2018)

Oleski Maestro w spódnicy. Od 1998 roku prowadzi własną działalność gospodarczą. Była instruktorem zespołu śpiewaczego w Gorzowie Śl. „Gorzowianki”, a od 9 lat jest instruktorką w Miejskim Domu Kultury w Oleśnie i dyrygentką miejskiego chóru „Olensis”, z którym koncertuje także w miastach partnerskich Olesna w Arnsbergu i Zalakaros.

Jest inicjatorką i główną organizatorką imprezy charytatywnej „Dla Ciebie ,Mamo”. Przy okazji tego koncertu organizuje bezpłatne badania profilaktyczne np.: badanie ciśnienia krwi, badania spirometryczne, mieszkanki Olesna mogą zrobić na miejscu bezpłatne badania mammograficzne.

Zaprasza także lekarzy specjalistów do wygłaszania prelekcji dotyczących zdrowia. Corocznie organizuje także koncert „Wielopokoleniowe kolędowanie” w zabytkowej kaplicy starego szpitala. Chór „Olensis” na trwałe zapisał się na kulturalnej mapie Olesna uświetniając wiele imprez lokalnych. Stworzony przez nią chór prezentuje zróżnicowany repertuar, obejmujący utwory muzyki różnych epok – od średniowiecza po dzieła kompozytorów współczesnych, pieśni ludowe, patriotyczne i sakralne. Dzięki wytężonej pracy, zaangażowaniu i miłości do muzyki, chór wspaniale się rozwija i przynosi dumę naszemu miastu, a przede wszystkim każdemu, kto odważył się przyjść na pierwszą próbę … i pozostał. „Chórzystą zostaje się bowiem na całe życie”- taka jest dewiza dyrygentki chóru „Olensis”.

Jerzy Liberka (2019)

Oleśnianin z urodzenia i zamiłowania, który dzieciństwo spędził w pobliskim Łowoszowie. Tam rozpoczął edukację w szkole podstawowej, a następnie kształcił się w Technikum Budowlanym w Opolu w oddziale o specjalności „Drogi i mosty kołowe”. Ukończył studia na Uniwersytecie Opolskim zwieńczone tytułem magistra ekonomii.

Całe zawodowe życie związał z budownictwem drogowym i mostowym uczestnicząc w projektowaniu, remontach i budowie wielu dróg, mostów i chodników w Gminie Olesno i poza nią. Jest członkiem Opolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. W lipcu tego roku minęło 39 lat nieprzerwanej pracy w drogownictwie i to zarówno w wykonawstwie, nadzorze jak i w administracji drogowej.

Ostatnio pracuje w Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad Rejon w Kluczborku. Pełnił ważkie funkcję samorządowe jako wieloletni radny oraz przewodniczący Rady Powiatu Oleskiego. Jest czynnym strażakiem pełniącym funkcję wiceprezesa Zarządu Gminnego i Członka Prezydium Zarządu Powiatowego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP.

Kocha gołębie – jest wiceprezesem oddziału w Kluczborku i prezesem Sekcji Olesno Polskiego Związku Hodowców Gołębi Pocztowych. Jego pasją jest także wędkarstwo toteż został wiceprezesem zarządu Okręgu w Opolu i wiceprezesem zarządu Koła Olesno Miasto Polskiego Związku Wędkarskiego.

Swoje sportowe fascynacje realizował jako prezes zarządu Oleskiego Klubu Sportowego i członek zarządu kilku kadencji. Cieszy się udaną rodziną, a szczególnie wnukami. Jest także zapalonym kolekcjonerem i pasjonatem historii lokalnej.

Maria Podgórska (2019)

Od zawsze społecznik, który wyznaje zasadę, że lepiej zgrzeszyć nadmiarem dobroci i empatii, niż nadmiarem kalkulacji i nieufności. Absolwentka Liceum Medycznego w Brzegu. W 1995 r. obroniła pracę magisterską na Uniwersytecie Jagiellońskim na wydziale socjologii ze specjalnością pracy socjalnej “Postawy charytatywne młodzieży na przykładzie grupy oazowej ruchu Światło i Życie”.

Pracowała jako pielęgniarka w Szpitalu Rejonowym w Oleśnie (jeszcze w starym szpitalu) oraz jako Naczelna pielęgniarka w Caritas Diecezji Opolskiej w Opolu. Do 2009 r. pełniła funkcję Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy w Rodzinie w Oleśnie.

Była koordynatorem wielu projektów dla osób niepełnosprawnych współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Od 2009 r. – jest prezesem Stowarzyszenia Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Oleśnie, który dzięki jej determinacji i zaangażowaniu ciągle się rozwija. Z bogatej oferty edukacyjno–kulturalno–informacyjnej skorzystało ponad 300 osób. W ofercie Stowarzyszenia jest nauka języków obcych, zajęcia rehabilitacyjne, zajęcia komputerowe, taneczne, wyjazdy do muzeów, filharmonii.

Wraz z zespołem redakcyjnym wydawała czasopismo – „Oleska Popołudniówka” – Magazyn nie tylko dla seniorów”. Aktualnie jest koordynatorką projektu „ Jak dobrze mieć sąsiada” finansowanego ze środków Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności poprzez Akademię Rozwoju Filantropii w Polsce. Nagrodzona Odznaką Honorową Polskiego Związku Rencistów i Inwalidów za szczególne zasługi dla Związku.

Franciszek Toman (2019)

Oleśnianin z urodzenia, ojciec i dziadek siedmiorga wnucząt. Z zawodu elektryk, zawodowo najdłużej związany z firmą LAS FORM w Oleśnie, gdzie pracował aż do emerytury przez trzydzieści lat. Jest społecznym opiekunem sanktuarium św. Anny, które zostało wpisane na prestiżową listę Pomników Historii.

Od rana do wieczora, na każde zawołanie, na każdy telefon otwiera zabytkowy kościół licznie zdążającym turystom, pielgrzymom i gościom, służąc radą, nierzadko opowiada o historii i kulcie tego miejsca, dogląda, nadzoruje prace restauracyjne, sprząta, pielęgnuje ten kwiat- naszą oleską różę zaklętą w drewno. Kocha ten Skarb Ziemi Oleskiej i żyje jego rytmem. W jesieni swojego życia jest na ordynansach u Oleskiej Anienki.

Krzysztof Zbączyniak (2019)

Związany z Lublińcem ojciec harcerstwa tej Ziemi. Ukończył Akademię Rolniczą w Poznaniu, Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Katowicach oraz Wyższą Szkołę Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu. Od 1978r. zawodowo związany z Kombinatem PGR w Koszęcinie, gdzie był zastępcą dyrektora do spraw technicznych. Od 1990 r. pełnił funkcję kierownika warsztatów szkolnych w Zespole Szkół Ogólnokształcąco–Technicznych w Lublińcu. Jego prawdziwą życiową pasją jest harcerstwo. Od pierwszego obozu harcerskiego, w którym jako pięciolatek uczestniczył z rodzicami do dnia dzisiejszego. Był wieloletnim charyzmatycznym Komendantem Hufca w Lublińcu. Jednym z twórców Ośrodka Harcerskiego w Kokotku, miejsca, które tętni życiem w środku lasu, miejsca o prawdziwym harcerskim wymiarze, które wychowało całe zastępy młodych oddanych idei polskiego skautingu. Dzięki jego zaangażowaniu w 2008 r. reaktywowana została działalność harcerska w Oleśnie, czego efektem jest powstanie w 2010 r. szczepu FENIKS. Jest Kawalerem Orderu Uśmiechu, nagrodzonym medalem Komisji Edukacji Narodowej i Krzyżem zasługi dla ZHP.

W 2020 roku medali nie przyznano.

Halina Mielczarek (2021)

Określana mianem oleskiego van Gogha tworzy od kilku dekad różnorodne w formie, pełne spokoju, afirmacji życia, kontemplacji światła, pastelowej subtelnej kolorystyki tworzy obrazy- olejne, rysunki piórem, linoryty, akwarele. Zorganizowała 13 ekspozycji swojego malarstwa w rodzinnym mieście, a każda wystawa to smakowite pralinki wytrawnej bombonierki, którymi delektują się wielbiciele jej talentu i kochający sztukę.

Rysuje, maluje, tworzy od niepamiętnych czasów, od dzieciństwa uwieczniając swój zachwyt nad przyrodą, uprawia malarstwo sztalugowe, rysunek, grafikę warsztatową i ceramikę unikatową. Jest absolwentką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Opolu. Studia ukończyła w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. Jako pracownik terapeutyczny Warsztatu Terapii Zajęciowej oraz instruktorka plastyki w Miejskim Domu Kultury w Oleśnie rozbudzała pasje artystyczne wśród dzieci i młodzieży i ma całe zastępy wychowanków.

Eksponowała swoje prace na wystawach w oleskim Miejskim Domu Kultury, Muzeum Regionalnym, w częstochowskich galeriach sztuki, w Bibliotece Publicznej we Wrocławiu.

Związana jest z Klubem Plastyków Nieprofesjonalnych przy MDK, uczestniczy w plenerach malarskich, eksponując swoje prace podczas wystaw. Jej linoryty były ilustracją rozdziału poświęconego dżumie w książce: „Kościół św. Rocha, Rozalii i Sebastiana w Grodzisku”, wydaje kalendarze i albumy ze zdjęciami swoich obrazów.

Leszek Socha (2021)

Urodził się w Ustce, jako sześciolatek wraz z rodzicami przyjechał do Olesna i związał się z naszym miastem po dzień dzisiejszy. Tutaj ukończył szkołę zawodową , kształcąc się jednocześnie w szkole zegarmistrzowskiej w Krakowie ( dzisiaj takich szkół już nie ma). W 1971 r. otworzył zakład zegarmistrzowski, który nieprzerwanie funkcjonuje 50 lat. Stworzył miejsce, które nadaje rytm czasowi, w którym bije serce zegara, przypominając, że każda chwila życia jest cudem i tajemnicą. Sam uosabia to wszystko, co wiąże się z etosem pracy mistrza umiejącego łączyć tradycję i nowoczesność. Pełen profesjonalizm, miła obsługa, niemal familiarna atmosfera małego zakładu, pielęgnującego najlepsze zegarmistrzowskie tradycje.

Drugą jego pasją jest turystyka. Przemierzył szlaki górskie od Bieszczad do Kotliny Górskiej. Jest założycielem i wieloletnim prezesem Klubu Turystyki Kwalifikowanej PTTK, mającym na celu propagowanie turystyki pieszej i górskiej. Organizował wiele obozów wędrownych i wycieczek górskich korzystając głównie ze schronisk PTTK i PTSM . Te wyprawy mają magiczną moc uzdrawiania duszy i zdecydowanie pomagają zdystansować się do problemów dnia codziennego.

Oleski Klub Krótkofalowców (2021)

Krótkofalarstwo jest niezwykle piękną pasją wielu ludzi, która daje możliwość posiadania własnej radiostacji, prowadzenia korespondencji radiowych z całym światem przy wykorzystaniu swojego indywidualnego znaku, oraz doskonaleniu znajomości języków obcych. Posiadając nowoczesne urządzenia nadawczo-odbiorcze, każdy posiadacz licencji ma możliwość do natychmiastowego nawiązania łączności drogą radiową z dowolnym zakątkiem kraju czy świata, dzięki czemu służy społeczeństwu, własnemu krajowi, a często i społeczności międzynarodowej. Pomoc krótkofalowców okazuje się nieraz zbawienna, a czasem bywa wcześniejsza i sprawniejsza niż pomoc innych służb łączności.

Oleski Klub Krótkofalowców, zrzesza 28 członków z kilku województw. Jego wieloletnim prezesem jest p. Marek Czarnecki. O pasji, zaangażowaniu i umiejętnościach naszych krótkofalowców świadczą ich sukcesy, a oto niektóre z nich:

- trzykrotne zajęcie I miejsca w Światowych Zawodach Krótkofalowych przeprowadzanych emisjami cyfrowymi.

- wielokrotne zwycięstwa w zawodach krajowych, które polegają na nawiązaniu jak największej ilości połączeń w określonym czasie

Ostatnio klub oleskich miłośników krótkich fal zdobył puchar w zawodach organizowanych przez światowy związek krótkofalowców IARU Międzynarodową Unię Radioamatorską z siedzibą w Genewie.

Medal odebrali - p. Andrzej Jagła, p. Janusz Szlosarczyk i jego syn Paweł Szlosarczyk.

Stanisław Pokorski (2022)

Jest wybitnym oleskim artystą, którego aranżacje plastyczne zdobiły wszystkie ważne uroczystości lokalne m.in.: Jubileusz VIII wieków Olesna, IV Krajową Konferencję „Samorządy RP dla Jana Pawła II”, koncerty Szkoły Muzycznej i Wind Bandu, Dni Olesna, imprezy w Miejskim Domu Kultury i miejscowym Muzeum. Ukończył wydział grafiki warsztatowej na Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, od 1996 r. działał w Klubie Artystów Nieprofesjonalnych przy Miejskim Domu Kultury w Oleśnie. W 2001 roku powołał Stowarzyszenie Twórców Ziemi Oleskiej, gdzie jako prezes organizował warsztaty malarskie i plenery we współpracy z opolskim i myszkowskim środowiskiem artystów. Od 2015 r. jest członkiem Stowarzyszenia Akwarelistów Polskich. Toteż wyjeżdża często na plenery w kraju i zagranicą. Zaczynał jako dekorator witryn placówek handlowych, parał się malarstwem olejnym, grafiką, projektowaniem graficznym, a obecnie wraz z p. Jackiem Małeckim prowadzi Pracownię Reklamy. Pracował w szkołach z młodzieżą, wystawiał swoje prace m.in. w Miejskim Domu Kultury, w Oleskiej Bibliotece Publicznej, w Oleskim Muzeum Regionalnym, a także w różnych galeriach i ośrodkach kultury, wystawiał swoje dzieła w Niemczech i na wystawie w Krakowie na EWCS – Europejskim Sympozjum Akwarelistów. W bieżącym roku jego akwarela prezentowana była we Francji na wystawie Global Art Connection Watercolor Exposition France, gdzie w grupie ponad 2 tys. akwarelistów została wyróżniona certyfikatem wśród 50 najlepszych akwareli o tematyce architektura. Dzięki swojemu ogromnemu talentowi i pasji przyczynia się do pielęgnowania dziedzictwa kulturowego Ziemi Oleskiej.

Gabriela Wiendlocha (2022)

Kieruje firmą, która na stałe wpisała się w oblicze oleskiej gastronomii pielęgnując lokalne dziedzictwo kulinarne. Florystka, żona i mama, wówczas niezwiązana z branżą gastronomiczną i hotelarską, w 1997 r. podjęła się bardzo ambitnego zadania – postanowiła przyjąć wyzwanie i objęła stanowisko Dyrektora Hotelu Olesno. Poprzez spójne połączenie umiejętności kulinarnych nabytych już we wczesnych latach młodzieńczych, ze świeżością pomysłów z determinacją oraz otwartością na nowe doświadczenia, umiejętnie zarządzała obiektem aż do 2002 r, kiedy to zdecydowała się na przejęcie go na własność. Położony na wzgórku wśród zieleni Hotel Olesno działa już ponad 25 lat, utrzymując kategorię obiektu 3-gwiazdowego z wyśmienitą bazą kulinarną i ofertą hotelarską wzbogaconą o letni taras i altanę, w którym zjemy pysznie od klasyki po innowacje kulinarne w stylowo zaaranżowanej przestrzeni. Stworzyła miejsce, które tętni energią, koncentruje się nie tylko wokół kuchni, ale także kultury, czy sztuki – jest swoistym centrum życia towarzyskiego, ważnych wydarzeń i dyskusji – staje się więc miejscem, które łączy ludzi w Oleśnie. Jest przykładem przedsiębiorczości w kobiecym wydaniu, gdzie praca staje się pasją i ogromną częścią życia.

Wersja XML